Έξω απ’ το παραθύρι σου είναι κρύος Δεκέμβριος και στις ψυχές απλώθηκε η βαρυχειμωνιά. Στα ήθη η παγωμάρα. Όμως εκείνος, τώρα, ο παλμός τα έγκατα συντάραξε όλης της οικουμένης. Έπειτα πάλι άλλος.
Είναι η θυσία, η ελπίδα, η πίστη σου προσωποποιημένα και ένα Μωρό στους πέρα τόπους, πια, με καρδιακό ρυθμό.
Με κάθε χτύπο πέφτουνε του κόσμου οι ισχυροί, σηκώνονται οι αδύναμοι, οι δίκαιοι και οι πράοι. Με κάθε γδούπο θάβεται το θλιβερό life style.
Δεν είναι πλέον γράμματα μέσα σε αρχαίες Γραφές, ούτε Προφήτη σ’ έκσταση κάποιες θολές εικόνες. Είναι πραγματικότητα. Ένα αδιόρατο άγγιγμα. Ή παθιασμένο χάδι.
Ό,τι ποτέ φαντάστηκες ενώπιον σου, εδώ. Σε έναν κρύο Δεκέμβριο η πεμπτουσία πάλλεται. Μια Άκτιστη αυγή ορίζοντας στη βαρυχειμωνιά σου.
Και στους Αγίους Τόπους μια πορφυρά καρδιά όπου χτυπά αενάως… πάντα ας σου θυμίζει… Ζει Κύριος ο Θεός!
Πολλές ευχές σου στέλνουμε για πνευματική πρόοδο και ψυχική ανάταση, κόντρα στην ανοησία των καιρών μας!
Ερημίτης
ΕΡ.ΙΜ.Ι.Τ.ΙC.