– Κείμενο: ερημίτης –
«Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη».
(Α΄Κορινθίους,ιε΄:54)
Σε κόσμο ανυπόφορο, που ‘ναι φθαρτός και ψεύτης κι εσύ όμοιος του έγινες αν νιώθεις άνετα σ’ αυτόν.
Κι η Αειπάρθενος Άγγελο υποδέχεται κι ο Πρόδρομος περιφέρεται γύρω από το ποτάμι.
Αστέρι αφετηρίας λαμπρό κι η Εξουσία ήδη από τα Νήπια αρχίζει τις διώξεις. Δεν σταματάει ποτέ.
Κι ο Πρόδρομος θα χάσει το κεφάλι του, στους Αποστόλους θάνατος φρικτός.
Οι Μάρτυρες μέσα στο αίμα εξέρχονται από τον κόσμο αυτόν, ό,τι άφησαν, τα Λείψανα, αυτά και προσκυνούνται.
Βούτηξαν σε ουρανό.
Ο Σταυρός, το πιο ατιμωτικό και βάρβαρο εξάρτημα θανάτου, πλέον περνιέται στον λαιμό σαν κόσμημα στο πνεύμα.
Σε ερήμους, σε σπηλιές, ηθελημένοι θάνατοι… στις Πολιτείες τις πιο πυκνά κατοικημένες… μαύρα πανιά ως δήλωση, ως απάντηση, ως στάση, στη θλιβερή, στην παρδαλή γιορτή.
Παρόντες στην μεγαλύτερη Επανάσταση που έγινε ποτέ.
-Αμέτρητες εξουσίες αλλα και οργανωμένες ομάδες ατόμων την διώκουν εδώ και 2 χιλιετίες, ανεπιτυχώς.
-Ανέτρεψε μία για πάντα τις Τάξεις και όλο τον Κώδικα Αξιών.
-Σκότωσε ότι απ’ τον εαυτό περίσσεψε, ως μια εικόνα του Θεού απέμεινε κι εισήγαγε τον όρο “πνευματικό αγώνα”.
-Άνοιξε απευθείας δίοδο με τον Δημιουργό, προγεύεται αθανασία.
Σε κόσμο ανυπόφορο νιώσε τον θάνατο σου κι όταν σε βρει ο θάνατος θα σφύζει από ζωή.
«Ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστόν Ἰησοῦν, εἰς τον θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν· συνετάφημεν οῦν αὐτῷ διά τοῦ βαπτίσματος εἰς τόν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστός ἐκ νεκρῶν διά τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω και ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν».
(Ρωμ. ς’ 3-4).