-Κείμενο: ερημίτης-
Η Γέννηση του Χριστού σηματοδότησε μία νέα εποχή, μία νέα προοπτική και εν δυνάμει μία πλήρη μεταστροφή της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης πέρα από τα μέτρα του στρογγυλού μας κόσμου και της τετράγωνης μας λογικής.
Ο τρόπος τώρα, με τον οποίο γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα ακόμη και εμείς οι υποτιθέμενοι ευλαβείς, λίγο ή πολύ μας δείχνει, θεωρώ, ότι δεν έχουμε εμβαθύνει ως βίωμα το νόημα της γιορτής.
Με κεντρικό σύνθημα το “χρόνια πολλά” το “πάνω από όλα η υγεία” και με κυνήγι της οικογενειακής και γύρω από ένα τραπέζι θαλπωρής, περιθωριοποιούμε την όποια πιθανότητα του να έχουμε Χριστούγεννα και κάποιος να έχει ξεμείνει μόνος.
Όλα τα παραπάνω, ανθρωπίνως, είναι κατανοητά, όμως η Γέννηση του Χριστού σηματοδότησε την εποχή πέρα απ’ τα ανθρώπινα και εάν στις επερχόμενες γιορτές βιώνεις ήδη μοναξιά, τότε συγχαρητήρια! Αν την καλλιεργήσεις και ως δώρο την προσφέρεις θα εκπέμψει στον Δεκέμβριο μία όμορφη φωτιά.
Μετά τα “χρόνια πολλά” τα επίγεια και όταν η υγεία παύσει -νομοετελειακά- θα υπάρξει ένας δρόμος που τώρα τον Δεκέμβριο ομοιάζει με ένα του σκοτεινό και κρύο μονοπάτι κάτω απ’ το φως του Αστεριού.
Κάνε μια αναζήτηση: Να βρεις στα τόσα φώτα, στα τόσο υπερβολικά στολίδια των γιορτών, την ταπεινή την φάτνη.
Άνθρωποι που χρειάζονται μια ελεημοσύνη, όχι απαραίτητα υλική, θέλουν το στήριγμά σου. Βάλε τον νου σου να τους αναζητήσει. Είναι ολόγυρά σου.
Ναοί που έχουνε κρυφτεί πίσω από τόσα shows των γιορτών, ζητούν την παρουσία σου, τον αναστεναγμό σου.
Η ίδια σου η καρδιά ζητάει να αποτραβηχτείς. Στην τόση διασκέδαση στο δείχνει με την θλίψη. Ζητάει με τον τρόπο της μια αλλαγή της πλεύσης.
Το θαύμα είναι εδώ έξω, γνώριζε, ποθεί την ευκαιρία σου να σου αποκαλυφθεί.
Διότι, δικαίως τα Χριστούγεννα είναι παραδοσιακά οικογενειακή εορτή, όμως αν νιώθεις μόνος… μην σκας… άλλο η μοναξιά και άλλο η μοναχικότητα και
σαν θελήσεις να εκτεθείς στο Φως των Χριστουγέννων, μοναχικός προσκυνητής, δεν λέω πως θα λάμψεις -αυτό θέλει αγώνα- μα άλλη πια πυκνότητα θα έχει αυτή η σκιά σου.