– Κείμενο: ερημίτης –
Γέρνει γλυκά στον Αύγουστο και ζωγραφίζει αυτός στα στάχυα του το χρυσαφί του χρώμα και πνέει ένα μελτέμι λες και υποβοηθάει τα πλοία με τους προσκυνητές και τα παιδιά στην πλώρη τους λίγο να σμίξουνε ξανά με τον παππού, με τη γιαγιά, στα πατρογονικά, στα αρχαία τους τα μέρη.
Η Παναγιά γέρνει γλυκά και μία τεράστια εικόνα της πιάνει πια ήδη θέση κεντρικά του γιορτινού ναού. Κι ο νηστευτής του Αυγούστου κάτω από το λιοπύρι σαν να αισθάνθηκε τα χρυσά σειρήτια, τα κρόσσια απ’ τα μανίκια στον υφαντό μανδύα, την ώρα όπου εκείνη του άπλωσε προσφέροντας σκιά αν και το μόνο που είδε τελικά δεν ήταν παρά μια ανέλπιστη, πρόσκαιρη συννεφιά.
Γέρνει γλυκά η Παναγιά πάνω από την Ελλάδα και κάθε της βράχος, κάθε εύφορη γη πάλι θα ξεστομίσει ένα της προσωνύμιο μέσα σε εκατοντάδες κι οι νεαροί θα ετοιμαστούν να σφίξουνε το ιδρωμένο χέρι… η Χώρα σε λιτανεία.
Στις 15 Αυγούστου η Παναγιά, η μάνα του Θεού, η μάνα μας, έτοιμη πια θα γείρει στον πιο ψηλό Ουρανό ώστε να εισακούει καθαρά εκείνα τα ατέλειωτα “βοήθα Παναγιά μας”, τον πιο κρυμμένο φόβο μας, τα αναφιλητά μας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
ΕΡ.ΙΜ.Ι.Τ.ΙC.
Ορθόδοξη Χριστιανική Πνευματικότητα