– Κείμενο: ερημίτης –
Υπάρχει από παλιά εκείνη η άποψη όπου υποστηρίζει ότι η Εκκλησία οφείλει να συμβαδίζει με τη σύγχρονη μας κοινωνία. Κάποιες δεκαετίες παλαιότερες, ίσως αυτή η φράση να έκρυβε μερικά ψήγματα από αλήθεια. Αυτό, υπό την έννοια ότι ακόμη μέχρι και τότε, υπήρχανε δυτικά κατάλοιπα από κακοδοξίες που είχανε παρεισφρήσει στην ζωντανή μας Πίστη.
Ένας ξύλινος ηθικισμός, απαγορεύσεις χωρίς καμία διάκριση με έμφαση στους τύπους και όλα αυτά σε εποχές όπου οι πολιτικοί συνήθιζαν να προσεταιρίζονται ιεράρχες με κάποιους από τους τελευταίους να παίζουνε τελικά παιχνίδια εξουσίας μέσα σε συνειδήσεις πολιτών. Στις γυρισμένες πλάτες τους.
Τα κείμενα των Πατέρων βέβαια έκτοτε έγιναν προσιτά, η ορθόδοξη ματιά εγινε διεισδυτικότερη και γενικά όλο και περισσότεροι έρχονται πια σε επαφή με κάτι από το απαράμιλλο βάθος της γνήσιας ορθόδοξης θεολογίας. Επίσης η Ορθοδοξία σήμερα διώκεται.
Η Ορθοδοξία διώκεται μαζί με ό,τι αγαθό και ωραίο. Η παράδοση παιδιών στην παράνοια στις 15/2/24 ήταν το τελευταίο όριο μίας κοινωνίας όπου ατάκτως κατρακυλά.
Και ναι, η Εκκλησία πια τελεσίδικα δεν πρόκειται να συμβαδίσει με την διαστροφική μας εποχή, μα ούτε και η εποχή μας δείχνει πρόθυμη να συμβαδίσει ούτε στο απειροελάχιστο με κάποιες από τις στοιχειώδεις πατροπαράδοτες αξίες.
Κατά συνέπεια το ζήτημα όπου προκύπτει, είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος της εποχής μας θα πρέπει τώρα να επιλέξει με ποια μεριά θα είναι, νομοτελειακά. Αν δεν το καταλάβατε η κοσμική ζωή έκοψε κάθε σχέση με την Ορθοδοξία και είναι πια αδύνατον να συνταιριάξει αυτά τα δύο κανείς.
Τακτικές ελέγχου των μαζών και υποχρεωτικότητες, αφού έχει προηγηθεί μία άνευ προηγουμένου κατευθυνόμενη πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, δεν μπορεί να τα στηρίξει κάποιος που είναι Ορθόδοξος.
Το παιδί του κάποιος να επιτρέψει μπροστά απο μία τηλεόραση να διαπαιδαγωγηθεί από τους δημοσιογράφους και να είναι παράλληλα Ορθόδοξος, πλέον αποτελεί παράταιρο συνδυασμό.
Επίσης ψάχνω να βρω τον τρόπο για να εμπιστευτώ αυτούς που θέλουν να με εισαγάγουν στη νέα ψηφιακή εποχή, αυτή των νέων ταυτοτήτων, δίχως κανένα εχέγγυο, σε έναν χώρο όπου ευημερεί έτσι κι αλλιώς το ηλεκτρονικό έγκλημα και η ερώτηση μου τώρα είναι ακριβώς αυτή: Τους εμπιστεύεστε; Δηλαδή αν κατά το παρελθόν υπήρχε αυτή η εν δυνάμει δυνατότητα ελέγχου των μαζών, σε ηγέτες όπως ο Νέρωνας π.χ. ή ο Στάλιν, πιστεύετε ή όχι ότι καταχρηστικά θα την αξιοποιούσαν;
Το αξιοσημείωτο εδώ, είναι ότι πολλοί από εκείνους οι οποίοι με βρίσκουν τώρα υπερβολικό σε σχέση με ενδεχόμενες ψηφιακές παγίδες και κινδύνους, είναι οι ίδιοι που έχουν παραχωρήσει μια άνευ όρων ψηφιακή και διαδικτυακή ελευθερία στα εντεκάχρονα παιδιά τους κι αυτά με την σειρά τους την αξιοποιούν σε messengers και Tik Tok…
“Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν” (Ματθ. ιʼ 34-37) και η κοφτερή λεπίδα της πια ξεκόβει το υγιές απ’ το νεκρό εντός σου και εκτός σου. Και κάποιος θα αναρωτηθεί: Τί πρόκειται να γίνει από εδώ και εμπρός;
Στην ερώτηση αν ζούμε την αρχή από τα έσχατα, προσωπικά θα απαντούσα “ναι”. Όμως ψυχραιμία. Όλοι γνωρίζουμε καλά ποιος θα είναι ο Νικητής. Κατά τα άλλα, μια παροιμία ορθόδοξη λέει πως κάθε που ο διάβολος γκρεμίζει κάτι ολοσχερώς, έρχεται από πίσω ο Χριστός και βρίσκει γη να σπείρει. “Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν”, τα όρια ξεπεράστηκαν και άνθρωποι άθεοι μεχρι χθες θα αναγκαστούν εισπράττοντας την τοση κοινωνική ασυδοσία και παραλογισμό να βάλουνε κι αυτοί πνευματική λεπίδα. Άνθρωποι που άλλο δεν θα ανεχθούν την ψυχική εκπόρνευση και τη σωματική, ούτε πια να υπάρχουν υπό ένα σύστημα που σου γεννάει κατάθλιψη και που οι ίδιοι είναι απλά αριθμοί. Άνθρωποι που θα θελήσουν να ζήσουν την εκστατική εμπειρία να μοιάσουν όσο γίνεται του Ιησού Χριστού.
Μάρτυρες, Ομολογητές και Δίκαιοι θα υπάρξουν σε μία εποχή κρυμμένης αγιότητας σε αποκαλυπτικούς καιρούς. «Ὃπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. 5.20) άλλωστε
και με την Εκκλησία οδηγό, που ήδη το απέδειξε, ότι τα μέλη της έχουν αντανακλαστικά και αντίλογο απέναντι σε καθετί ως προς τον πνευματικό Νόμο που είναι υβριστικό.
Κάθε που ο διάβολος γκρεμίζει κάτι ολοσχερώς, έρχεται από πίσω ο Χριστός και βρίσκει γη να σπείρει. Είθε λοιπόν στη νέα αυτή εποχή να είστε τα ωραιότερα και μυροβόλα άνθη του αγρού σε μια Ορθοδοξία του μέλλοντος όπου νομοτελειακά θα ανθίσει όπως άλλοτε ανάμεσα στα αγκάθια.