Κείμενο: ερημίτης
Ίσως το μόνο κοινό σημείο αναφοράς, ιστορικά, απ’ τους αρχαίους χρόνους που έφθασε και ως το σήμερα, να είναι όλοι αυτοί οι διωγμοί απέναντι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Οι διώκτες αρχαίοι ή σύγχρονοι, ο αποδέκτης πάντοτε αυτός ο Ένας.
Το ίδιο ισχύει για τα Χριστούγεννα, φυσικά.
Αρχής γενομένης από τον Ηρώδη βέβαια και την φυγή στην έρημο και κάνοντας ένα άλμα χρονικό, θέλησα να σταθώ σε κάποιες περιπτώσεις που είναι αξιοσημείωτες στους πρόσφατους ιστορικά καιρούς μας.
“Rauhnacht”, δηλαδή “άγρια νύχτα”. Έτσι μετονόμασε τα Χριστούγεννα ο Αδόλφος Χίτλερ από το αρχικό ‘Weihnachten”, η οποία λέξη κατά κυριολεξία αποδίδεται στην ελληνική σε “Άγια Νύχτα”. Οι χριστουγεννιάτικες μπάλες είχανε πια γραμμένα επάνω τους ναζιστικά συνθήματα, η σβάστικα στην κορυφή του ελάτου και στα αντίστοιχα τραγούδια όπου “Χριστός” μπήκε η λέξη “Φύρερ”.
Αυτό που προσπάθησε ουσιαστικά ο Χίτλερ ήταν να προσθέσει και να αναδείξει στα Χριστούγεννα νεοπαγανιστικά στοιχεία με έντονο το εθνικιστικό αποτύπωμα περί αρίας φυλής, επανέφερε σαν γιορτή το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21/12, ενώ παράλληλα η ναζιστική προπαγάνδα επιχειρούσε να δώσει μια νέα θεώρηση των πραγμάτων, αρνούμενη τη θεότητα του Χριστού, καταγγέλλοντας την Βίβλο περί πλαστογράφησης της όλης διδασκαλίας, με κύριο εκφραστή τον Alfred Rosenberg, στενό συνεργάτη του Χίτλερ. Αργότερα, δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού.
Μετά τον πόλεμο βέβαια, οι κάτοικοι της Ανατολικής Γερμανίας είδαν τα Χριστούγεννα να αντικαθίστανται εκ νέου με τον… “εορτασμό για τα γενέθλια του Στάλιν” (18 Δεκεμβρίου). Το 1950 η ελεγχόμενη από τους σοβιετικούς κυβέρνηση προχώρησε στην κίνηση αυτή, δηλώνοντας στα προαπαγανδιστικά της κείμενα ότι η χώρα έπρεπε να περάσει “σε ένα στάδιο εκσυγχρονισμού και αποτίναξης του θρησκευτικού σκοταδισμού”. Βεβαίως αυτή η “αποτίναξη του σκοταδισμού” μετρούσε περί τις 350 χιλιάδες διωχθέντες για θέματα πίστης, με τις 80 χιλιάδες να είναι εκτελέσεις, από το ξεκίνημα της εξουσίας των μπολσεβίκων μέχρι και το 1941 σύμφωνα με το Πατριαρχείο της Μόσχας, ενώ άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό από 500 χιλιάδες έως 1 εκατομμύριο.
Ωστόσο, το 1935 στη Σοβιετική Ένωση είχε επανέλθει ο εορτασμός… όχι των Χριστουγέννων, αλλά της Πρωτοχρονιάς. Τα δέντρα στολισμένα, η λέξη Χριστούγεννα πάλι απαγορευμένη, οι εκδηλώσεις όλες εστιαζόταν στον ερχομό της νέας χρονιάς και πια η μορφή του Λένιν μέσα από ελαιογραφίες, κάτω απ’ το μεγάλο δέντρο με συντροφιά χαρούμενα παιδιά. Ήταν η “γιορτή του ελάτου”.
Από τη Βόρεια Κορέα όπου ο χριστουγεννιάτικος στολισμός έχει χαρακτηριστεί ως πράξη αντισυνταγματική εώς τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, τη Σομαλία, ο “παραβάτης” θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ποινή φυλάκισης.
Πρόστιμο 160,000 γιουάν (περίπου 22,000€ ) επέβαλλε η Κινεζική κυβέρνηση τα Χριστούγεννα του 2020 στον Χριστιανό Niu Guobao για τη διοργάνωση Χριστουγεννιάτικης γιορτής. Κατηγορήθηκε ότι παραβίασε τουλάχιστον τρεις νόμους: διοργάνωση μη εξουσιοδοτημένων θρησκευτικών συγκεντρώσεων, τοποθέτηση ανηλίκων σε θρησκευτικές συγκεντρώσεις και κατοχή χριστιανικών ημερολογίων και μη εξουσιοδοτημένων θρησκευτικών βιβλίων.
Με τα Χριστούγεννα ως μέγεθος να είναι πολύ “μεγάλα” ώστε να εξαφανιστούν, βλέπουμε όμως το πώς επιχειρείται από τα κέντρα εξουσίας τα εκάστοτε να τα “λοξοδρομήσουν”. Στον Δυτικό κόσμο και φυσικά στη χώρα μας, σε όλες τις οργανωμένες χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που έχουν τιμή εισόδου κι είναι γεμάτες ξωτικά, στις χριστουγεννιάτικες ταινίες όπου προβάλλονται με τις νιφάδες του χιονιού και με έναν Santa κόκκινο, στις παιδικές εκδηλώσεις με τα κορίτσια ντυμένα νεραϊδούλες… ψάξτε, δεν θα τον βρείτε τον νεογέννητο Χριστό…
Στις τηλεοπτικές εκπομπές με το ανάλογο ντεκόρ, με το “καλές γιορτές” αντί “καλά Χριστούγεννα” από τους τηλεπαρουσιαστές, ψάξτε, δεν θα τον βρείτε τον νεογέννητο Χριστό…
Τα Χριστούγεννα απαγορεύονται στη χώρα σας, να ξέρετε, έστω και σιωπηλά.
Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη, των ποιητών, των αγωνιστών της επανάστασης, της ίδιας της γιαγιάς σας, των παιδικών σας χρόνων… απαγορεύονται στη χώρα σας, να ξέρετε, έστω και σιωπηλά.
Υποδεχτείτε την ορφανή πνευματικά γιορτή που έρχεται, εκείνη της αχορταγιάς και του ναρκισσισμού. Και τελικά της θλίψης.
Ψάξτε την άλλη οδό:
“καὶ χρηματισθέντες κατ’ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν”. (Ματθ. 2, 12)
Μπορείτε να πάρετε μια γεύση από τις ψυχολογικές επιχειρήσεις της πρώιμης σοβιετικής εποχής, κατά της θρησκείας, μέσα από προπαγανδιστικές κυβερνητικές αφίσες της εποχής, εδώ:
https://rarehistoricalphotos.com/soviet-antireligious-propaganda-posters/