Σε μία εποχή όπου μέχρι και σε διάσημες τηλεοπτικές πλατφόρμες οι οποίες απευθύνονται σε νεαρά άτομα και παιδιά βρίσκει κανείς διαστρεβλωμένα πρότυπα, ερωτικές αποκλίσεις και συμπεριφορές, τεχνηέντως τοποθετημένα εκεί σε ειδικές κατηγορίες, το βέβαιον είναι πως δεν υπάρχει πια κάποιος επίσημος φορέας ώστε να εκφράσεις σε αυτόν τις αγωνίες σου και να προστατευτείς.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν μέχρι κι εντός σχολείου υπάρχει οργανωμένη προπαγάνδα και ενίοτε προβάλλεται σε βίντεο ένα περιεχόμενο το οποίο αν το κατείχε άνθρωπος σε αρχείο πριν από 30 ή 40 χρόνια, τότε με την κατηγορία της διακίνησης παιδικής πορνογραφίας θα είχε συλληφθεί.
Σε μία ελληνική κοινωνία όπου την περίοδο αυτή γιορτάζει περιχαρής το… Halloween και που ταυτόχρονα παράγει μαθητές οι οποίοι αγνοούν το τί γιορτάζεται την 28η Οκτωβρίου, τότε τονίζεται η απουσία ενδιαφέροντος από μεριάς της Πολιτείας στο να συνεχιστεί η πορεία του Έθνους χωρίς να εκφυλιστεί.
Σε κάθε περίπτωση η παγίδα είναι ίδια: Μαθαίνουμε τη διαφορετικότητα και τη συνύπαρξη, όμως χωρίς παράλληλα να δίδεται η γνώση γύρω την κυρίαρχη μας παρακαταθήκη την αμιγώς πνευματική.
Πάμε στα ΜΜΕ, τα οποία δεν θα σε προστεύσουν ακόμη και αν ένα τρένο επάνω σε κάποιο άλλο συγκρουστεί. Θα χρειαστεί ένα δικαστήριο έξω απ’ τα σύνορα και μια Ελληνίδα μάνα με ατρόμητη ψυχή.
Κοινός παρονομαστής σε όλα τα παραπάνω κι ακομη περισσότερα: Μια χώρα ερημική.
“Back to school” λοιπόν -γιά να χρησιμοποιήσουμε το σλογκαν της εποχής- και ήρθε η κατάλληλη στιγμή να ανοίξει πάλι εκείνη η παμπάλαια πόρτα, να βγει η νοτισμένη από το γνήσιο μυρωδιά.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για το Κρυφό Σχολειό. Οι εποχές αλλάζουνε, πάντοτε επανέρχονται και έξω από την πόρτα σου βαρύς ζυγός, ασήκωτος, κατέφθασε πνευματικής δουλείας.
Καλούμε γονείς, εκπαιδευτικούς, ανθρώπους με αίσθημα ευθύνης να αναλάβουμε όλοι μας την κατ’ ιδίαν εκ νέου κατήχηση και κοινωνική εκπαίδευση των παιδιών, σε καθε ευκαιρία και συστηματικά, να ξαναπάρουμε στα χέρια μας τον παιδαγωγικό εκείνο ρόλο που ακουσίως εκχωρήσαμε στα βάθη κάποιου σκοταδιού.
Κατ’ οίκον και αθόρυβα μέσα από διηγήσεις, βιβλία και από το διαδίκτυο να μάθουμε ποίοι είμαστε, να λύσουμε τα στόματα Ηρώων και Ποιητών.
Η Εκκλησία είμαστε όλοι εμείς, τί κι αν μια της κορφή υποθετικά έχει διολισθήσει στο να υφίσταται μέχρι κι αυτή η ίδια ως υποτελής.
Η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς, τί κι αν βαδίζει δίχως αντάξιά της αρχή και εξουσία.
Υπάρχουμε όλοι εμείς να πορευόμαστε όπως και τότε, σήμερα, προς την κατεύθυνση του υψηλού, για τα Ιερά, τα Όσια, τις Παραδόσεις μας, την πλούσια μας Ιστορία… “για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία”…
ΕΡ.ΙΜ.Ι.Τ.ΙC.