«Μηκέτι ἐκ σοῦ εἰς τὸν αἰῶνα μηδεὶς καρπὸν φάγοι» (Μάρκου ια΄, 14)
Ο Ιησούς ξηραίνει με έναν Λόγο του την καταπράσινη συκιά στην άκρη αυτού του δρόμου. Δεν βρήκε πουθενά επάνω της ούτε έναν τόσο δα καρπό.
Τα εντυπωσιακά φυλλώματα πνίγουνε τους καιρούς μας, τα φαρισαϊκά φυλλώματα στολίζουν τους καιρούς μας. Αυτόκλητοι σωτήρες, δάσκαλοι σοφοί και αναμορφωτές. Αλλά κι εμείς από την άλλη, οι άμεμπτοι.
Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι οι κατεξοχήν φορείς ανηθικότητας στη δημόσια ζωή, είναι και αυτοί που εκφράζουν ανελέητα κενές δηλώσεις περί ηθικής.
Ένας Του Λόγος και ρίχνονται στο λασπωμένο έδαφος εντυπωσιακά τα ξεραμένα φύλλα.
Σκληρά και άνυδρα αυτά τα ξεραμένα φύλλα… αδύνατον να καλυφθεί η γύμνια πια, σε αυτό το πέρασμά Του, απλά με φύλλα της συκής.
erimitic