“…καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ Ἰησοῦ εἶπε· Χαῖρε, ῥαββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν”. (Ματθ. 26,49)
– Κείμενο: ερημίτης –
Ο άνθρωπος σε πτώση. Ο άνθρωπος σε εμμονή με το απαγορευμένο δένδρο. Που μες στη φαντασία του, αγγίζει και αποσπάει στην κάθε ώρα και στιγμή, επάνω από το κλαδί εκείνον τον καρπό του.
Η απαρχή επιθυμίας για ηδονή, για δύναμη και πλούτο, για ανεξαρτητοποίηση απ’ τον Δημιουργό του, που οδηγούν στον Γολγοθά μα εξ αριστερών Του.
Νερό και χώμα και την ακαθαρσία ως βασικό πλέον συστατικό του και πια διαστρεβλωμένη ενέργεια, του ενεργοποιεί αισθητηριακούς υποδοχείς και έναν πολύπλοκο ιστό από μύες στοματικής κοιλότητας, πλήθος από νευρώνες, όλα για εκείνο το φιλί.
Ο άνθρωπος σε πτώση. Ο άνθρωπος σε εμμονή με εκείνο το φιλί.
Δαγκώνει και φιλιέται στην κάθε ώρα και στιγμή.
Αυτό του Ιούδα το φιλί, αυτό το πνευματικώς σ α δ ο μ α ζ ο χ ι σ τ ι κ ό του Ιούδα το φιλί, δεν είναι εξεζητημένο. Κι εγώ το έχω δώσει.
Κι εσύ το έχεις δώσει.