– Κείμενο: ερημίτης –
“ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν”(Ιω. 2,19)
Να λοιπόν, όπου ο Ναός του Σολομώντα πιάνει και σείεται αισθητά και οι του πέριξ αυτού προσκυνητές, πια με ζωώδη ένστικτα, γυρίζουνε σε όχλο.
Σε τρεις ημέρες… Ο Ιησούς Χριστός τρεις μέρες σε άλλο επίπεδο, μια έρημος δίχως άμμο, με τις πληγές απ’ τα καρφιά, σε άλλες διαστάσεις, εγείρει νέες εκφράσεις. Γκρεμίζεται ο παλιός Ναός. Τρεις μέρες ως το Πάσχα.
Ο περιούσιος λαός του Ισραήλ δεν είναι πια εδώ, αντίθετα εξαπλώνεται το γένος των Ορθοδόξων.
Δια μέσου της μήτρας στη ζωή και δια της κολυμπήθρας.
Η αχνή εικόνα περί Θεού της Παλαιάς Διαθήκης, έχει σχηματοποιηθεί κι αναστενάξανε γλυκά οι αρχαίοι οι Προφήτες.
Τρεις μέρες Απουσίας μέχρι το Άγιο Πάσχα, πλην όμως τρεις δημιουργικές.
Βλέπεις…
θάνατος είναι η ζωή εκείνη που επιβάλλεται,
θάνατος είναι η ζωή που σε ζητάει φυτό.
Στη μεγαλύτερη επανάσταση που έγινε ποτέ, 2,000 χρόνων και εναντίον όλων, 3 μέρες προσεχούς αδιάκοπου χτισίματος υπέρλαμπρων Ναών…
2,000 χρόνια αργότερα και μια καινούργια πρόκληση… από τη μια οι φορείς του σκότους κι από την άλλη οι νέες γενιές Ορθόδοξων Χριστιανών.