Ο ένας που τα έβαλε με όλο το Σύστημα
Εκπνοή Βυζαντίου, ο μεσαιωνικός ελληνισμός στη μέγγενη μεταξύ “πολιτισμένων” εκ της Δύσεως και εξ Ανατολών βαρβάρων και το αυτοκρατορικό πλοίο γοργά εισέρχεται πια στην Βασιλεύουσα ύστερα από πολύμηνο ταξίδι. 1 Φεβρουαρίου 1440. Το συγκεντρωμένο βυζαντινό πλήθος στο λιμάνι γιουχάρει οργισμένο τους επιβαίνοντες οι οποίοι νωρίτερα εναπόθεσαν την Ορθόδοξη Παράδοση μπροστά στα πόδια του Πάπα. Ένα πλήθος που έτσι και αλλιώς γνωρίζει το τί σημαίνει Δύση και τρέφει αισθήματα μίσους καθαρού απέναντί της.
Και κάπου εκεί αποβιβάζεται εκ του πλοίου της ντροπής, η μόνη φωτεινή εξαίρεση, ο Μάρκος ο Ευγενικός, ο Επίσκοπος Εφέσου κάτω από ζητωκραυγές και τότε είναι όπου εκεί, όλοι φωνάζουν: “Άγιος!”
Εκπνοή Βυζαντίου και ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός -που ως τέτοιος αγιοκατατάχτηκε και επίσημα αμέσως μετά την κοίμησή του- παρόντας στην ψευτοσύνοδο της Φεράρας – Φλωρεντίας. Η σθεναρή του άρνηση να υπογράψει την ένωση με τους καθολικούς διέσωσε την Ορθόδοξη Αλήθεια η οποία λιγάκι αργότερα, στα σκοτεινά χρόνια της τουρκοκρατίας -και εφόσον αυτή η “ένωση” θα τίθετο όντως σε ισχύ- βέβαιο είναι πως θα είχε πλήρως αφομοιωθεί από την ελεύθερη και οικονομικά ευημερούσα Δύση της Αναγέννησης, απ’ το Βατικανό, θα είχε εκφυλιστεί και αυτή, μετέπειτα και ταυτιστεί, σε όλες αυτές τις πρακτικές των παπικών στα σκλαβοπάζαρα του κόσμου.
Θα είχε ακολουθήσει και αυτή, μία βραδιά τον Πάπα στον δρόμο για την έρημο όταν υπέκυπτε αυτός στον τρίτο πειρασμό του σατανά εκεί.
Στη Σύνοδο της Φεράρας οι παπικοί επέδειξαν ήδη απίστευτη αλαζονεία και περιφρόνηση προς τους Ορθόδοξους Πατέρες και γενικότερα προς την βυζαντινή αποστολή, απαίτησαν μάλιστα από τον Πατριάρχη να ασπαστεί το πόδι του Πάπα και όλα αυτά με φόντο το κλεμμένο χρυσό και τα κειμήλια που είχανε βιαίως αρπάξει από την Κωνσταντινούπολη κατά την Δ’ ληστρική Σταυροφορία.
«Μᾶρκος οὐχ ὑπέγραψε, λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν», αναφώνησε ο πάπας Ευγένιος ο Δ’ και ο Μάρκος πέρα από φλογερός θεματοφύλακας της Πίστης είναι και ρεαλιστής παράλληλα, καθώς γνωρίζει πως όχι μόνο η πνευματική άνευ όρων παράδοση είναι προ των πυλών μα και το ότι ούτε καν, έτσι κι αλλιώς, οι Δυτικοί προτίθενται να συνδράμουν για την αποτροπή της επερχόμενης Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, που στην ουσία για την υποτιθέμενη βοήθεια αυτή ως αντάλλαγμα, οι πάντες εκ των βυζαντινών σε αυτή τη Σύνοδο είχαν τώρα ατάκτως ξεπουληθεί.
Εκπνοή Βυζαντίου και ό,τι ήταν ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην πολιτική μας εξουσία απέναντι στους Οθωμανούς, ο οποίος ούτε την Πόλη παρέδωσε, ούτε και κανενός είδους συμφωνία έκανε, έτσι ώστε έκτοτε να θεωρείται στη λαϊκή συνείδηση ως γη προσωρινά κλεμμένη, κάτι αντίστοιχο πια σε ένα διαφορετικό, πνευματικό επίπεδο ηγεσίας έπραξε ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Ο άλλοτε ταπεινός μοναχός, μας παρέδωσε την Πίστη των Πατέρων που έλαβαν από τους Αποστόλους χωρίς καμία αλλαγή.
Και το Βυζάντιο τελειώνει ηρωικά αφήνοντας μια παρακαταθήκη.
Από το νησί της Λήμνου που βρέθηκε εκεί να έχει συλληφθεί ο Άγιος πληρώνοντας το τίμημα της ανυπακοής του εκείνης, απέστειλε αλλά και στέλνει εις το διηνεκές την περίφημο εγκύκλιο επιστολή του, όπου καλεί όλης της Γης τους Ορθοδόξους να παραμείνουν αμετακίνητοι στην Πίστη.
Είθε σε κάθε προδοσία που διεξάγεται ομαδικά, να υπάρχει πάντοτε αυτός ο ένας, όπως ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο οποίος θα στέκεται στο ύψος του, θα σώζει την παρτίδα, θα κάνει τη διαφορά. Όπου θα θεωρεί φθηνό και αδιανόητο να ασπαστεί του ισχυρού το πόδι.
erimitic