Σαλός για τον Χριστό έως του σημείου να διαθέτει επίσημο πιστοποιητικό τρελού από το Κομμουνιστικό καθεστώς.
Πρωτομαγιά του ’65, ημέρα μεγάλου εορτασμού για το Κόμμα και στην κατάμεστη κεντρική πλατεία της Τυφλίδας ένα γιγαντιαίο πορτραίτο του Λένιν κρεμασμένο στο κτίριο του ανωτάτου σοβιέτ γίνεται παρανάλωμα του πυρός από τα χέρια του, μαζί με την παράκληση προς τον λαό της Γεωργίας “να μην προσκυνάει νεκρά είδωλα”.
Ξυλοδαρμοί, φυλακή, ψυχιατρείο και μια ζωή υποκρινόμενος τον τρελό ξυπόλητο ζητιάνο που διαβιούσε σε σπηλιά μέσα στην περιφρόνηση, ο αγιασμένος Γέροντας εξάσκησε υποδειγματικά την “εν Χριστώ σαλότητα” την πιο ακραία δηλαδή μορφή αγιότητας.
Διέθετε το προορατικό χάρισμα και αναφέρονται θαύματά του τόσο εν ζωή όσο και μετά την κοίμησή του.
“Όταν κάνεις το καλό, ανεβαίνεις μια σκάλα. Όταν αμαρτάνεις, την κατεβαίνεις. Κι αυτό συμβαίνει σ’ όλη μας τη ζωή…”