Μία πρωτότυπη έκδοση από το νησί της Σαντορίνης και συγκεκριμένα από το Γραφείο Νεότητας της Μητροπόλεως Θήρας σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Θεσβίτης» της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού Θήρας. Ο Πινόκιο, η Σταχτοπούτα, ο Κοντορεβυθούλης, η Κοκκινοσκουφίτσα, έρχονται να μας ξανασυναντήσουν στην ενήλικη ζωή μας και η διαχρονικότητά τους ανταμώνει με την ορθόδοξη προοπτική και ουσία. Ένα βιβλίο -πνευματικό στολίδι- στο οποίο είχαμε την ευλογία ως Erimitic να συνεισφέρουμε, στο ελάχιστο, με την εικονόγραφησή του.
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ:
https://www.thesvitis-books.com/p/i-alitheia-sta-paramythia/
«Φεῦγε καί σώζου»
Η μητέρα της Κοκκινοσκουφίτσας έχοντας αγωνία για την άρρωστη μητέρα της ετοιμάζει ένα καλάθι γεμάτο με τρόφιμα και προμήθειες, ώστε να το πάρει εκείνη και να έχει τα απαραίτητα αγαθά για όσο διάστημα είναι άρρωστη και δεν μπορεί να φροντίζει τον εαυτό της. Στέλνει, μάλιστα, την κόρη της, ένα μικρό παιδάκι, να της πάει το καλάθι αυτό. Για να φτάσει στο σπίτι της γιαγιάς έπρεπε να διασχίσει όλο το δάσος. Πράγμα πολύ επικίνδυνο για ένα μικρό παιδάκι, αφού όντας μόνο του και απροστάτευτο ήταν εκτεθειμένο σε κάθε είδους κίνδυνο. Της έδωσε βέβαια τη συμβουλή – εντολή να προσέχει στο δάσος και να μη μιλήσει με κανέναν άγνωστο, ωστόσο στην παιδική αθωότητα και αφέλεια αυτός ο λόγος δε βάρυνε καθόλου, όπως ήταν φυσικό. Η αγάπη της μητέρας για τη γιαγιά έθεσε σε κίνδυνο την κόρη της. Η αγάπη αυτή την εμπόδιζε να δει καθαρά και να προβλέψει την επικινδυνότητα του εγχειρήματος της Κοκκινοσκουφίτσας. Η αγάπη χωρίς διάκριση δεν είναι αρετή και, ενώ ξεκινά με αγαθή πρόθεση, συνήθως έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Πολύ γρήγορα η Κοκκινοσκουφίτσα ξέχασε τη συμβουλή της μητέρας της και συνομίλησε με το λύκο δίνοντας πληροφορίες για την πορεία της.
Πιθανότατα η μητέρα της Κοκκινοσκουφίτσας είναι η αιτία για την περιπέτεια και την παρ’ ολίγον δυστυχία καθώς ξεκάθαρα έθεσε σε κίνδυνο, σε πειρασμό την κόρη της. Αντίστοιχα και στην πνευματική μας ζωή οι επιλογές μας ή η απερισκεψία μας πολλές φορές μας προκαλούν πνευματικούς κινδύνους. Ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ λέει: «μην επιδιώκεις τις δοκιμασίες για ν’ ασκηθείς τάχα στην υπομονή. Μην εκθέτεις ο ίδιος τον εαυτό σου σε κινδύνους και πειρασμούς. Ο ίδιος ο Κύριος μας διδάσκει με το παράδειγμά Του. Θυμήσου πόσες φορές φυλαγόταν από τους Ιουδαίους και τους ξέφευγε ή φυλαγόταν από τους κινδύνους που Τον απειλούσαν. Ήταν, όμως, πάντοτε έτοιμος να υποταχθεί στο θέλημα του Πατέρα Του (λέγοντας): «Ωστόσο, ας μη γίνει το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό Σου (Ματθ. 26, 39)».
Η λογική είναι ένα από τα πιο σημαντικά δώρα του Θεού στον άνθρωπο, που τον διακρίνει μάλιστα από την άλογη κτήση και τον κάνει κυρίαρχό της, όπως σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος. Η λογική, όπως και κάθε δώρο του Θεού, εφόσον χρησιμοποιείται σωστά και εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης ύπαρξης (ως ψυχοσωματικής οντότητος προορισμένης για την αιωνιότητα) μπορεί να αποβεί σημαντικό όπλο στη σωτηρία μας. Όταν η λογική προσπαθεί να επιβληθεί και να καταργήσει την πίστη, μετατρέπεται σε μια νοησιαρχία που μας κρατά γαντζωμένους στα πεπερασμένα όρια της γης και της παρούσης ζωής και γίνεται, όπως λέει ο απόστολος Παύλος, «ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ» (Β΄Κορ. 10, 5), αφορμή δηλαδή για αλαζονεία που μας παρεμποδίζει να πλησιάσουμε και να γνωρίσουμε το Θεό.