Μεταξύ ερήμου και υψηλών αξιωμάτων. Μεταξύ μεγάλων σπουδών και σκληρού αγώνα περιφρούρησης της Πίστης κατά των αιρέσεων.
Μεταξύ σπουδαίων λόγων ρητορικών και μιας ζωής στην πράξη εξίσου φωτεινής.
Μεταξύ Θεολογίας και Ποίησης στα γραπτά του.
Αυτό ήταν το πλαίσιο όπου έζησε ο Άγιος Γρηγόριος, μεταξύ ουρανού και γης και ο ελληνισμός της Καππαδοκίας προσφέρει έναν ακόμη λαμπρότατο άγιο του.
“Μια ρόδα π’ άτσαλα την έχουν στήσει
ετούτη ή σύντομη καί πολυδαίδαλη ζωή.
Έκεί πού τείνει προς τα πάνω, κατρακυλά στα χαμηλά
κι αν φαίνεται πώς στέριωσε δεν μένει ωστόσο σταθερή
Θαρρείς πώς φεύγει κι είναι στάσιμη, θαρρείς πώς στέκει κι όμως τρέχει.
Κάνει άλματα συχνά, μα δεν μπορεί να ξεκολλήσει. Σέρνει καί παρασέρνει αυτοκινούμενη τη στασιμότητα.
Ένα διάγραμμα του τίποτα ή ζωή, Καπνός ή κι όνειρο ή κι ένα αγριολούλουδο”.
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
erimitic