palaion-patron-germanos

Το Λάβαρο της Ελληνικής Επανάστασης

Το Λάβαρο της επανάστασης φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα στη Σμύρνη με την τέχνη της χρυσοκεντητικής και το έργο ανέλαβε η κεντήστρα Χρύσω με βοηθούς της έναν αγιογράφο και οκτώ κόρες αριστοκρατικών οικογενειών της Σμύρνης.

Κατά το τυπικό της παράδοσης που απαιτούσε η τέχνη τους, οι κεντήστρες άναβαν το καντήλι στο εικονοστάσι και κατά τη διάρκεια του κεντήματος έψελναν συνεχώς τροπάρια. Λόγω των δυσκολιών της πολυπρόσωπης παράστασης και της περίτεχνης σύνθεσης η εργασία κράτησε τρεις ολόκληρους μήνες.

Όταν το λάβαρο ολοκληρώθηκε, μεταφέρθηκε στην εκκλησία όπου το ευλόγησε ο ιερέας και επαίνεσε τις Σμυρναίες κοπέλες για την πίστη και την αφοσίωσή τους. Σαράντα ημέρες έμεινε στο Ιερό του Ναού και μετά παραδόθηκε στους μοναχούς, σε επίσημη τελετή, για να εκπληρώσει το πεπρωμένο του στη γη της Αχαΐας.

Το ιερό κειμήλιο έχει υποστεί κατά καιρούς περιπέτειες αρπαγής και απομάκρυνσής του από την Αγία Λαύρα. Από το 1770 μέχρι το 1780 βρέθηκε στη Μολδοβλαχία, στη Ρούμελη και στην Ήπειρο. Και στις τρεις περιπτώσεις όμως αγοράστηκε από τη Μονή ή ανταλλάχθηκε με άλλα κειμήλια.

Το 1826, όταν η Μονή πολιορκήθηκε και πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ, οι μοναχοί το διέσωσαν μεταφέροντας το στο νησί Κάλαμο κοντά στην Ιθάκη.

Έχει δεχθεί τούρκικο βόλι κατά την πολιορκία των Καλαβρύτων.

Το 1884 μια εφημερίδα αμφισβήτησε ότι το λάβαρο χρησιμοποιήθηκε για την ορκωμοσία των αγωνιστών. Με αφορμή το δημοσίευμα αναζητήθηκαν οι εν ζωή αυτόπτες μάρτυρες και βρέθηκαν δεκατέσσερις, που πιστοποίησαν το γεγονός (υπάρχουν σχετικές καταγραφές στο αρχείο της Μονής).

error: Content is protected !!
Scroll to Top